In goede handen

We hadden geen idee wat we konden verwachten van het hospice.
We waren blij in Raalte terecht te kunnen omdat dit dichtbij is voor ons als kinderen, maar zeker ook voor de broers en zussen van onze moeder.
We waren blij verrast door de hartelijke ontvangst voor onze moeder, maar zeker ook voor ons als kinderen.
Ze kreeg een mooie kamer waar bloemen stonden. De eerste week maakte ze gebruik van de huiskamer, waar het gezellig is ingericht en zij liefdevol werd verzorgd door de vrijwilligers.
Ook wij als kinderen waren erg welkom. Het contact met de vrijwilligers hebben we als heel prettig ervaren.
Nooit was een vraag te veel of belastend. Ook als er meer bezoek was kregen we nooit het gevoel dat het teveel was.
De bloemen werden op een vaas gezet en iedereen kreeg koffie of thee met een koekje. Iedereen was welkom.
De sfeer hebben we als rustig, betrokken en warm ervaren. Vanaf het eerste uur in het hospice wisten wij dat moeder en wij in goede handen waren.

Ervaringen van een zoon

Mijn moeder was een zeer actieve, propere, zorgzame en krasse tachtiger die, meer dan 20 jaar als weduwe, ook zeer zelfstandig door het leven ging. Toen haar terminale ziekte i.c.m. een gebroken heup haar dwong, haar zo geliefde eigen woning te verruilen voor hospice De Cirkel, bleek direct haar én onze bedenkingen volledig ongegrond en op een foutief “onderbuik-gevoel” te rusten.

In een bijzonder gastvrije en gemoedelijke omgeving verbleef mijn moeder de laatste drie maanden van haar bijzondere leven in een eigen kamer. Voorzien van wat eigen spullen voelde deze kamer als bijzonder prettig en bood voldoende ruimte voor bezoek van haar vier zonen, schoondochters, kleinkinderen en vele anderen. 

Ze werd door haar eigen wijkverpleging intensief verzorgd en samen met alle zeer toegewijde en kundige vrijwilligers was niets te veel of te gek. Ondanks het gewone leven wat mijn moeder leefde, voelde het “all-inn” concept aan als een viersterren-hotel en eerlijkheidshalve genoot mijn moeder van deze optimale verzorging dat tot in de puntjes was verzorgd. 

Wij voelden onszelf ook altijd zeer welkom en de gedragen “last” van het mantelzorgen ontviel ons meer en meer nadat ze werd opgenomen. De gesprekken, het luisterend oor van de geduldige vrijwilliger, het fijne eten tot het vogelhuisje in haar tuintje daar, kortom alle facetten die zó essentieel zijn voor de terminale patiënt en familie zullen ons altijd bijblijven. 

Het waardige afscheid dat zij zo verdiende is mede door alle mensen van De Cirkel op een persoonlijke en warme manier tot stand gekomen en wordt als zeer waardevol geschat. Wij danken iedereen hiervoor zoals ook ma dat altijd deed.

Zoon A.G.